Sahâbîlerin, sünnet karşısında görüşlerinden tereddütsüzce vazgeçtiklerine dair birçok misal bulunmaktadır. Onlar, sünnet karşısında görüş (re’y) belirtmeyi asla uygun bulmamışlardır.
Kim Allah’a sarılırsa (bağlanırsa) kesinlikle doğru yola iletilmiştir.” (Âl-i İmrân, 3/101)
Gönlü zengindi. Affetmeyi sever, kimseyi incitmez, düşmanlarının dahi iyiliğini isterdi.
Size bir şeyi yasaklarsam ondan derhal uzaklaşın. Bir şeyi emredersem, gücünüz yettiği kadar onu yerine getirin..
İslâmiyet’te meşrûiyetin olduğu gibi gerekliliğin de asıl kaynağı, Allah’ın Kitâb’ı ve Rasûlü’nün (s.a.s) sünnetidir.
