Zuhur

Arzularsın - Niyazi Mısri

Arzularsın - Niyazi Mısri

Dağlar gibi kuşatmış tembellik kardeş seni / Günah nedir bilmeden, mârifet arzularsın...

Nefsini terk etmeden, Rabbini arzularsın
Sen hayvânı geçmeden, insânı arzularsın
 
"Men arefe nefsehû, fekad arefe Rabbe"
Sen kendini bilmeden, Rabbini arzularsın
 
Sen bu evin kapısın, henüz bulup açmadan
Mâşuka kavuşacak zamânı arzularsın
 
Dışarı üfürmekle yakılır mı bu ocak?
Gönlün Hakk'a vermeden, ihsânı arzularsın
 
Dağlar gibi kuşatmış tembellik kardeş seni
Günah nedir bilmeden, mârifet arzularsın
 
Konuk için evin yok, hiç hazırlığın da yok
Issız dağın başında misâfir arzularsın
 
Gece sayıklar gibi anlaşılmaz söz ile
Sen de mi ey nefsim, irfânı arzularsın?
 
Camı temizlemeden, aynayı arzularsın
Zünnarını kesmeden, îmânı arzularsın
 
Küçük çocuklar gibi binersin tahta ata
Tecrüben yok, silahın yok, meydânı arzularsın
 
Karıncalar gibisin, ufak tefek yürürsün
Meleklerden ileri, seyrânı arzularsın
 
Topuğuna çıkmadan, suyu deniz sanırsın
Sen dereyi geçmeden, okyanus arzularsın
 
Haydi Niyâzi yürü, atma okun ileri!
Derdiyle kul olmadan, Sultânı arzularsın
 
Şiir: Niyâzi-i Mısrî
Okuyan: Mustafa Hayri Küçükdeniz


Zuhur diğer yazıları