Yaz! Varlığım Kudret elinde bulunan Allah’a yemin ederim ki, buradan hak sözden başkası çıkmaz!’ buyurdu.” (İbn Hanbel, II, 192; Ebu Dâvud, III, 318)

Peygamberimiz aleyhisselam yalnız kendi kavminin değil, Hz. Ali’nin dediği gibi, bütün insanların da en doğru sözlüsü ve ahdine en vefalısı idi. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 192; Ebu Dâvud, III, 318)

Peygamberimiz aleyhisselamın ağzından hiçbir zaman hak ve gerçek sözden başkası çıkmazdı.

Abdullah b. Amr b. el-Âs der ki:

“Ben, Resûlullah aleyhisselamdan duyduğum her şeyi ezberlemek ister ve yazardım.

Kureyşlilerden bazı sahabiler beni, bundan nehyettiler ve:

‘Sen Resûlullah aleyhisselamdan duyduğun her şeyi yazıp duruyorsun ama O, nihayet beşerdir. Gazap halinde de, rıza halinde de söz söyler!’ dediler.

Bunun üzerine, ben bir müddet yazmaktan vazgeçtim.

Nihayet, durumu Resûlullah aleyhisselama arzettim. (Ebu Dâvud, III, 318)

Resûlullah aleyhisselam, ağzına parmağıyla işaret ederek:

‘Yaz! Varlığım Kudret elinde bulunan Allah’a yemin ederim ki, buradan hak sözden başkası çıkmaz!’ buyurdu.” (İbn Hanbel, II, 192; Ebu Dâvud, III, 318)

Peygamberimiz aleyhisselam, dil şakası yaparken bile, doğruluktan, doğru sözlülükten ayrılmaz:

“Ben şaka yaparım, ama gerçekten başkasını söylemem!” buyururdu. (Buhârî, Edeb, 77; Tirmizî, IV, 357; Heysemî, IX, 17)