Ey Azrail! Bilirim, bu sözlerim çok yersiz, Neden böyle ansızın, geliverdin habersiz?

Ey Azrail!  Bilirim, bu sözlerim çok yersiz,

Neden böyle ansızın, geliverdin habersiz?

Ne olurdu üç-beş yıl önce haber verseydin,

Hiç değilse rüyama, bir kerecik girseydin...

 

Aşk, meşk derken dünyadan bir türlü kopamadım.

Senden özür dilerim, hazırlık yapamadım

Görüyorsun yanımda ne valiz var, ne bavul

Uykum öyle ağır ki ne zil duydum, ne davul

 

Yaşım yetmiş olsa da, gör ki fıkır fıkırım,

Bu cümbüşlü âlemi, ben nasıl bırakırım?

Hani bir söz vardır ya; ''Yaş yetmiş, işi bitmiş''

İnan ki; bu bir yalan, bunu diyen halt etmiş...

 

Ey Azrail! Dur biraz, sana yalvarıyorum;

Yasal haklarım için, bir avukat arıyorum

Hayallerim, düşlerim, yarım kalan işlerim

Estetik yapılacak, daha burnum, dişlerim...

 

Elli yaşımda ancak, voleyi vurabildim,

Hortumlar sayesinde, holdingi kurabildim

Gerçi ucuza verdim, şerefin kilosunu

Ama böyle kazandım, şu uçak filosunu...

 

Ey Azrail! Ne olur, bozulmasın pazarım

Sana şöyle yüklüce, bir çek bile yazarım

Şu masmavi havuzlu, sarayıma baksana

O daracık mezarda, yazık olmaz mı bana!

 

Bazen çoluk çocuğa, içimden kızıyorum,

Ölmemi bekliyorlar, inan ki seziyorum...

Arkamdan göstermelik iki damla gözyaşı,

Bir de şöyle büyükçe, yaldızlı mezar taşı

 

Tahmin ediyorum ki mevlid de okuturlar,

Ortalığı birazcık, gülsuyu kokuturlar.

Araya reklam konur; bir ilahi aryası,

Mevlid bitince başlar, dedi-kodu furyası

 

Etlerim, kemiklerim, didik didik edilir,

Ben az gelirsem eğer, köklerime gidilir

Ey Azrail! İnan ki, hazırlığım yok daha

Hele şu din konusu çok karışık bir saha

 

Bazı büyük abiler, köşeleri tuttular,

İrtica diye diye, beni de korkuttular.

İlâhiyat adına; ekranda iki kaçık

Kimlerin kuklaları oldukları apaçık...

 

Âlim-zalim karıştı, renkleri seçilmiyor,

Velisiz kaldı sokak; deliden geçilmiyor.

Bu cinnet kervanına, kocabaşlar dâhiller,

Tuz bozulmuş, ne yapsın bizim gibi cahiller?

 

Henüz daha gündemde ne oruç var, ne zekât,

Ne Kur'ân'la tanıştım, ne de kıldım bir rekat

Gönül desen, henüz genç, daha haccım duruyor,

Nerde bir taze görsem, kalbim küt küt vuruyor.

 

Edemedim bir türlü, şu nefsimi terbiye,

Ortalıkta ne görse; tutturuyor ver diye

Ey Azrail! Bilirim, gelince beklemezsin,

Tükenen vadelere, saniye eklemezsin…

 

Bu satırlar boş geçen, bir ömrün hikâyesi,

İbret alanlar için, son pişmanlığın sesi...

Bilmem ki bir duvarda, bu mütevazı çaba

Bir küçücük pencere, açacak mı acaba?