gölgeler bir değirmen saniyesi boş geçmeyen sırası geleni öğüten..

sabah akşam döner gölgeler

üstünde mermer piramitler

kimi alçak kimi yüksek...

içinde cicili bicili oyuncaklar

sayısız hengameler...

mesd eder beni oyalar gölgeler

 

takılır peşine düşlerim

ince eler sık dokurum

koşarak ardı sıra

cezbeye tutulmuş derviş gibi

o döner ben dönerim

oyalanır giderim

 

gölgeler bir değirmen

saniyesi boş geçmeyen

sırası geleni öğüten...

gün olur ben de bir gün

göçerim gölgelerden

arkamda kalır döner gölgeler

 

küll-i iradenin eseri

gölgelerin her bir zerresi

O'nun varlık nişanesi

'düstûr-i ilahî'nin aşkına

döner döner gölgeler…

sahibi dilerse o da bir gün

döner enkaza gölgeler