Gönül hûn oldu, şevkinden boyandım ya Rasûlallâh Nasıl bilmem bu nîrâna dayandım ya Rasûlallâh

Gönül hûn oldu, şevkinden boyandım ya Rasûlallâh

Nasıl bilmem bu nîrâna dayandım ya Rasûlallâh

Ezel bezminde bir dinmez figândım ya Rasûlallâh

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bir şifâsın sen

Muazzam bir sehâsın sen, dilersen reh-nümâsın sen

Habîb-i Kibriyâsın sen, Muhammed Mustafâ’sın sen

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Gül açmaz, çağlayan akmaz, İlâhî nûrun olmazsa

Söner âlem, nefes kalmaz, felek manzûrun olmazsa

Firâk ağlar, visâl ağlar, ezel mestûrun olmazsa

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Erir cânlar o gül-bûy-ı revân-bahşın hevâsından

Güneş titrer, yanar dîdârının, bak, ihtirâsından

Perîşân bir niyaz inler hayatın müntehâsından

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Susuz kalsam, yanan çöllerde cân versem, elem duymam

Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam

Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Ne devletdir yumup aşkınla göz, râhında cân vermek

Nasîb olmaz mı Sultânım, haremgâhında cân vermek

Sönerken gözlerim âsân olur âhında cân vermek

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Boynu büktüm, perîşânım, bu derdin sende tedbîri

Lebim kavruldu âteşden döner pâyinde tezkîri

Ne dem gönlüm murâd eylerse taltîf eyle Kıtmîri

Cemâlinle ferah-nâk et ki, yandım ya Rasûlallâh

 

Yaman Dede