Ya Süleyman! Azrail bana çok tuhaf baktı. Ne olur beni buradan kaçır, uzaklara gönder.

Hayvanlarla konuşabilen, rüzgâra, maddeye hâkim olabilme yeteneğiyle yaratılmış bir peygamber Hz. Süleyman (a.s). Günlerden bir gün Kudüs’te çadırda arkadaşları ile oturup sohbet ederken içeriye bir adam girer. O mecliste oturan bir kişiye dikkat ve hayretle bakarak çıkıp gider. Şaşıran adam Hz. Süleyman’a sorar:

- Bu adam kimdi? Hz. Süleyman (a.s) cevap verir:

- Azrail ‘dir. Bu cevabı alan adam müthiş bir paniğe kapılır ve Hz. Süleyman’a (a.s) yalvarır:

- Ya Süleyman! Azrail bana çok tuhaf baktı. Ne olur beni buradan kaçır, uzaklara gönder.

          Arkadaşının rızasını kırmaz gül yüzlü Peygamber rüzgâr emrindedir ya bindirir rüzgâra ve gönderir Hindistan’a. Adam ertesi gün bir gece evvelinden Kudüs’te gördüğü ve artık tanıdığı Azrail’i birden karşısında bulur. Başına geleceği anlar ve Azrail’e şöyle der:

-Anladım, benim canımı almaya geldin. Yalnız bir sorum var, ona cevap ver öyle al canımı. Dün beni Süleyman’ın çadırında görünce neden öyle hayretle baktın? Azrail cevap verir:

- Ben dün senin canını ertesi gün Hindistan’da almak için emir almıştım. Seni Kudüs’te Süleyman’ın çadırında görünce bu adam bir günde nasıl Hindistan’a gidecek? diye hayret ettim, der.

          Kıssadan hisse ölümden denilen bu acı gerçekten asla kaçılmaz ve bu takdir edilen zaman geldiğinde gerçekleşecek. Önemli olan bu gerçeği unutmayıp yaşantımızı ona göre düzenlemeliyiz. Rabbim Ümmet-i Muhammed’e hayır ve bereket dolu uzun ömürler versin.