kuş sütü değil yüreğimi besleyen göz ummanından dökülen gül şerbeti

kabe mahzun,

kureyş hüzünlüydü…

göz yaşı döken göz değil, yürekti ağlayan

zifiri karanlığı eriten aydınlığın

güneş renkli alın yazısı insanlığın,

diri diri gömülen kız çocuğun

yüzünde ay gülüşlü can Mihribân!

 

kuş sütü değil yüreğimi besleyen

 

 

göz ummanından dökülen gül şerbeti

dağlarımın tan yağmuru

ipek dokulu tende karanfil esintin

üryan ruhumun dirilişine serpilen

asra adanmış yeminler

gül kokulu nefesinde Gülefşân!

 

korku tünelinde kollarımda kelepçe

 

 

şifresini Yaradan ayan bilir.

sığındım Sübhân´a dilekçemde not…

ızdırabımı yazdım tövbe duvarına

yunus ikliminde derviş hırkasıyla

derbeder gönlümü sürdüm izine

demir attım aşkına kayıtlı yüreğim

ben sendeyim, sen bendesin

ayağının tozunda yıkanmak

verir bana şeref şan

 

ey ezelden ebede vurulan mühür!

 

 

senden olmayana sen oldun yar!

zalime kalkan, mazluma gülen yüz

kuru bir çölü gülşene çeviren gül!

gel  bir kerecik yüzüme gül;

kıraç toprağıma dökül!