“Duvar meyilli olduğu tarafa yıkıldı” demiş. “Bunda şaşılacak ne var?”demişler.

Hayata ibret nazarıyla bakmak, tefekkür etmek ne kadar da kıymetli… Hiç kıymetli olmasa Rasûlullâh Efendimiz (s.a.s):

“Bir saat tefekkür bazen bir sene (nafile) ibadetten daha hayırlıdır.”(Suyutî, Câmiu’s-Sağîr, II/127; Aclûnî, I/310) buyurur muydu?

Üstadım Abdullah Demircioğlu Hocam “Bir kuru yaprağın dalından kopup toprağa düşmesi bile anlayana yeter” diyerek, ‘yeter ki insanın anlayışı olsun, düşünsün’ der gibi çevremize şöyle ibretle bakabilmenin ne kadar kıymetli olduğunu bizlere hatırlatıyor.

İbretle bakmak dedik ya efendim, geçmiş zaman içinde hayata ibretle bakan ve hayatı ibretlik bir Allah dostu yaşarmış, Behlûl Dânâ Hazretleri. Mübarek insan öyle zamanda yaşamış ki, Asr-ı Saadet’ten sonra zühd hayatını devam ettiren sûfî hayatının kâlde değil halde yaşandığı bir dönem. Câfer-i Sâdık, Dâvûd-i Tâî, Habîb-i Acemî, İmâm-ı A'zam Ebû Hanîfe gibi ilim ve irfanda zirve yapmış Hakk dostlarının dönemi. Onlar bir başkaymış azizim, bir başkaymış.

Dalından kopup düşen savrulan kuru yaprağa bakıp düşündüğümüz gibi Behlûl Dânâ Hazretleri de viran olmuş bir evin yıkılmak üzere olan duvarına bakıp kendi akıbetini düşünürmüş. Peygamberler hariç akıbetinden kim emin olabilir ki? Ve efendim duvar bir gün ansızın yıkılıvermiş. Behlûl Dânâ Hazretlerinin gönlü sevinçle dolmuş. Onun bu haline anlam veremeyen insanlar meraklanınca sormuşlar halinin hikmetini.

“Duvar meyilli olduğu tarafa yıkıldı” demiş.

“Bunda şaşılacak ne var?”demişler.

“Mademki dünyadaki her şey nihâyetinde meylettiği tarafa yıkılıyor, benim de meylim Hakk’a doğrudur, o hâlde ben de ölünce Hakk’a varırım. Ey ahâlî, rükû ve secdelerimizle Hakk’a meylimizi artıralım ki başka yönlere yıkılmayalım!” demiş mübarek insan.

 

Allah yolundan bizi,

Ayırmasın hepimizi,

Zikri ile yaşatsın,

Şükrü ile donatsın.

 

Meylimiz hep O´na (c.c) olsun, günahımız olsa da hep O´na (c.c) dönelim, yönelelim ki son nefesimiz, akıbetimiz hayr olsun.

Âlemlere rahmet Hz. Muhammed (s.a.s) Efendimizin bildirdiği üzere ”Kişi, yaşadığı hâl üzere ölür.” (Müslim, Cennet, 83)

Mürşidim Abdullah Efendimin veciz sözleriyle bitirelim,

 

Aşkın ile coştur bizi,

Yollarında koştur bizi,

Kâbe´ne ulaştır bizi

Biz günahkârız Allah´ım

 

Gelelim sana adım adım,

Kalmadı dilimde tadım,

Allah Allah´tır evrâdım

Biz günahkârız Allah´ım…