Bir tâlib, maksadına mürşidsiz erişemez.

Mürşid – Mürîd

Bir tâlib, maksadına mürşidsiz erişemez.

Allah’ın seçkin kulları sırasına girmek için Allah ehlini aramak lazımdır. Yüce Allah bir kulunu seçip kendi varlığında yok ederse, bunun vasıtasıyla dileklerde bulunanların dileğini de yerine getirir.

Yakîn sıfatı şeyh-i kâmildir, güzel ve doğru zanlar ise onun müritleridir. Yakîn sahibi şeyh olursa o kâmil, büyük ve âlemin en büyüğü, zamanın Mehdi’si olur.

Dervişler bir tek vücut hükmündedirler. Yani salikler bir bütündürler.

Sülûkta, bir şeyin gerçeğine olduğu gibi ermek, yani her türlü şüpheden kurtulmak demek olan yakîn de lazımdır. Üç derecedir:

İlme’l-yakîn bilgiyle,

‘Ayne’l-yakîn görmekle,

Hakke’l-yakîn ise oluşla meydana gelir.

 

Aşk

 

 

Bütün maddi ve manevi sevgi ve bağların hepsi, gerçekte Allah’ı sevmek ve bilmektir.

Gerçek aşığa aşktan başka her şey haramdır.

İnsan birine âşık olduğu zaman ne zilletlere katlanır! Sevgilisine kavuşmak için her şeyini feda eder. Âşık için de Peygamber’in ve Allah’ın aşkı bundan aşağı mıdır?

Âşıkla maşuk arasında tam bir teklifsizlik bulunması ne güzel şeydir!

İnsan her zaman göremediği, işitemediği ve düşünemediği bir şeye âşıktır. Mecnûn, Leylâ’nın hayaline âşıktır. Mecazî bir sevginin hayali ona böyle bir tesir yaparsa, gerçek sevgilinin aşığa kuvvet, kudret bağışlamasına hayret etmemek gerekir.

Suret aşkın fer’idir; çünkü aşk olmadan suretin değeri yoktur. Aşk, sureti meydana getirir.

Allah aşkı ve muhabbeti her şeyin içinde vardır. İnsan kendisini yaratanı nasıl sevmeyebilir?

Bu sevgi onun özündedir; fakat bir takım engeller bunu duymasına mani olur. Her şeyin sonu O’na varır. Yani artık insan her şeyi Allah için sever, başkası için O’nun talebinde bulunur ve bu aşk böylece Allah’ta nihayetlenirse, sonunda Allah’ın zatını da bulur.

Ahiret de, Hakk da, dostluk ve muhabbette gizlidir.

Aslolan sevmektir. İnsan kendisinde bu hissi duyunca, onu arttırmak için çalışmalıdır.

Vücutlarımız bir kovan gibidir; bu kovanın balı ve mumu da Allah aşkıdır.

 

Dikkat Et de Kendini Çaldırma

 

 

İnsanlık yolunun her tarafı kanla ıslanmış;

Dikkat et de kayma!

Bu zamanda insan çalanlar, altın çalanlardan daha fazla.

Duyarsın; hırsızlar sadece malı değil, aklı da çalarlar.

Tamam, kendini önemseme;

Ama dikkat et, kendini de çaldırma!

Ey Hakk yolcusu!

Kendinde bir şey yoksa düşmanı da yok sanma!

Hırsızlar altın peşinde koşuyor;

Sen de altın madenisin, kendinden habersiz olma!

Ey insanoğlu!

Hazine bulursun, ama ömür bulamazsın.

Sen uğraş da kendini bul;

Kendindeki gizli hazineyi araştır! Kendini bul;

Bul, ama dikkatli ol, kendini çaldırma!

Bu Hakk yolunda açıkgöz bir hırsız pusu kurmuş, seni bekliyor.

Bu hırsıza dikkat et de kendini çaldırma!

 

Mevlânâ (k.s), Divân-ı Kebîr, Gazel, I, 409.