Asıl vatanımız, cennettir, biz ise o sonsuzluğa tâlibiz. Şu fani hayat sürerken șöyle bir durup düșünmeliyiz… Her nerede olursak olalım… Bize heryer gurbet değil mi?

Aylardan kasım, mevsimlerden sonbahar… Ben ise bir renk cümbüșün ortasında, bir nevi cennette buldum kendimi. Karșıki dağlar heybetli durur, sanki komutanın karșısında selama duran askerler gibi, dimdik ve korkusuz…

Yeșilin her tonuna boyanmıș heryer… Baktıkça huzur buluyor insan.. İçime aldığım nefes bile bambașka… Burnumdan ciğerlerime doğru yol arayan ve girdiği yolu tekrar bulan…

Yaprağın yere düșüșü, savuran rüzgarın uğultusu, dalların buna ayak uyduruşu. Hepsi bu kainat senfonisinde nota olmaya çabalıyor… Ağaçlar elleriyle bizlere en güzel meyvelerini sunuyor, sanki “buyur, Mevlâ sana bunları Rezzak ismiyle bahşetti” der gibi.

Mevsimler gelir geçer de, düșünmeyiz, düșünemeyiz Rahman aklımıza getirmezse eğer. Ne hikmetler gizlenmiş mevsimlerin yaratılışında.. Onun merhametindedir ki, ne yazdan sonra kış nede kış sonrası yaz yaşanıyor. Kullar birden üșümesin, birden donmasın diye, kıșın șiddetli soğuğundan, yazın bunaltıcı sıcağına alıştırarak araya baharları eklemiştir.

Mevsimlerden sonbahar olunca, yazdan kalan yeşillik artık ölüme hazırlanıyor. Rüzgar ve yağmur el ele verip var gücüyle yaprakları bir bir döküyor, etrafa savuruyor. Çünkü O’nun izni olmadan bir yaprak dahi düşmez. Ferman verilmișse eğer, ağaçta tek yaprak bile kalmak istemez.

Ölüme hazırlanıyor kainat, yeniden dirilmek için ölüm gerekli. Çünkü ilkbahar yașayacak kainat, kainat yeniden canlanacak. Dallar filizlenecek, açacak tomurcuklar, ama önce sararıp solmalı yapraklar… Yazınki yeşilliğine usul usul veda etmeli…

Nasıl bir kuru dal ölümü hatırlatıyorsa, yeșeren dal ise ölüm ötesi hayatı. Yașadığımız bu hayat, elbet bir gün sona erecek. Sonrasında bir sonsuzluk bizi bekleyecek… Kaldığımız bu mekan misafirhanemiz, biz ise “ağaç altında gölgelenen, sonra da onu terk edip giden bir yolcu”… Asıl vatanımız, cennettir, biz ise o sonsuzluğa tâlibiz. Şu fani hayat sürerken șöyle bir durup düșünmeliyiz… Her nerede olursak olalım… Bize heryer gurbet değil mi?

[email protected]