Ayasofya diyor ki; yolları gözlüyorum, Allah’a secde eden, kulları özlüyorum.

 

 

Ayasofya diyor ki; yolları gözlüyorum,

Allah’a secde eden, kulları özlüyorum.

Kaç asırdır yastayım, Fatih’in hasretinden,

Gör ki; mihrâb ağlıyor, hicrânın kasvetinden.

 

Bülbülleri bekliyor, boynu bükük rahleler,

Canlanıyor gözümde, fetihteki sahneler;

Bir yanda zikre dalan, âşıkların nefesi,

Bir yanda Fâtihâlar, bir yanda ezan sesi.

 

Çınlamıyor kubbede, artık Allah Kelâm’ı,

Duymaz oldu melekler, o salât-u selâmı.

Açılmayı bekliyor, kapılarım nicedir;

Büyük vuslata kadar, gündüzlerim gecedir.

 

Duysun beni Ravza’da, gözyaşları dökenler,

Beytullah’a el sürüp, önünde diz çökenler.

Duysun beni kıyamda, el bağlayıp duranlar,

Kurtulsun bu vebâlden, bana kilit vuranlar.

 

Ben ki; özgürlüklerin yaşayan belgesiyim,

İslam’daki izzetin, adâletin sesiyim.

Ben ki; eski çağlarda, ne zulümler görmüşüm;  

Yeni çağda irfânı, secde secde örmüşüm.

 

Peygamber, Medîne’den sesleniyor ümmete;

Diyor ki; sahip çıkın, o manevî zimmete.

Susturmayın, rahlede şakıyan bülbülleri,

Soldurmayın, bahçede zikre dalan gülleri.

 

Ey İslâm âlimleri! Maskelere kanmayın;

Batı’nın makyajını, medeniyyet sanmayın.

Zannetmeyin ki biter, haçlının seferleri;

Her zaman pusudadır, küffârın neferleri.

 

Şimdi sözün özünü, bütün dünya dinlesin;

Hak her zaman galiptir, Allah’ın hükmü kesin.

Fâtihlerde oldukça, bu yürek, bu cesaret;

Andolsun ki; yakında, BİTECEK BU ESÂRET.

 

 

Cengiz Numanoğlu

(26 Ramazan 2015)